Πέρασαν πολλές εβδομάδες. Το φυτό μας μεγάλωσε πολύ! Έγινε ψηλό, με γερό κοτσάνι και πολλά πράσινα φύλλα. Κάποια παιδιά είδαν ακόμα και λουλουδάκια να ανθίζουν. Ήταν πολύχρωμα και μοσχοβολούσαν!
Κάθε πρωί πηγαίναμε να το δούμε και λέγαμε: «Καλημέρα, φυτούλι μας!» Νιώθαμε περήφανοι γιατί το είχαμε μεγαλώσει μόνοι μας. Με νερό, ήλιο και πολλή αγάπη.
Μάθαμε ότι η φροντίδα χρειάζεται υπομονή και καθημερινή προσπάθεια. Όπως μεγαλώνει το φυτό, έτσι μεγαλώνουμε κι εμείς: λίγο λίγο, κάθε μέρα, με στοργή.
Τώρα θέλουμε να φυτέψουμε κι άλλα! Θέλουμε να γεμίσουμε τον κήπο του σχολείου με λουλούδια, θάμνους και δέντρα. Γιατί καταλάβαμε κάτι πολύ σπουδαίο…
Η φύση μας χρειάζεται. Και όταν τη φροντίζουμε, μας ανταμείβει με ομορφιά, χαρά και ζωή!
Α΄ τάξη